Time table of the Indian global nurse

Time table of the Indian not so Indian nurse

6:00 Anouks eerste wekker gaat
6:10 Anouks tweede wekker gaat
6:20 Anouks derde wekker gaat
6:25 Anouks vierde wekker gaat
6:30 Anouks vijfde wekker gaat
6:35 Maria en Dieke staan fris en fruitig naast hun bedjes en Maria maakt Anouk wakker omdat ze door haar wekkers heen is geslapen.
6:35 en 10 seconden Anouk staat met de snelheid van het licht op terwijl ze random kreten uitslaat.
6:36 Anouk staat 10 minuten lang bij te komen van een bloeddruk daling door het snelle opstaan (orthostatische hypotensie).

Enfin, genoeg details.

7:00 Ontbijt met alle internationals (all girls!) in het guesthouse.
8:00 Met de andere meiden gaan we naar het kleine kerkje met de houten kerkbanken. Waar wij met max. 4 personen krap zitten, weten de Indiase vrouwtjes zich met z'n 6en in de kerkbank te proppen. De kerkdienst is volledig in het Hindi of in het onverstaanbaar Engels, wat op hetzelfde neerkomt.

8:30 Start van  onze dagdienst op de verlosafdeling.
De overdracht van de nacht- naar de dagdienst is al op een eerder moment geweest. We gaan zelf de patiënten langs en maken voor onszelf een inventarisatie.
>Wie moet er nog bevallen? Zijn er bij deze vrouwen al controles van de vitale functies gedaan? Wanneer mag er weer ontsluiting gemeten worden? En hoe doet de baby het?
Dit kun je zien op de CTG; een hartfilmpje van de foetus. Hieruit kun je opmaken of je maatregelen moet nemen om de eventuele foetale stress af te laten nemen (bijv. het aansluiten van een infuus, moeder op haar zij leggen, medicatie toedienen om de bevalling in te leiden).
> Wie is er al bevallen? Zijn er al controles van vitale functies gedaan? Een ander belangrijk punt voor na de bevalling is het controleren van de baarmoeder. Dit doe je door vanaf buitenaf op de buik te drukken. Je voelt dan dat de baarmoeder een harde bal is geworden. Dit is erg belangrijk voor het voorkomen van bloedingen.
Echter is het geen gewoonte op de afdeling om dit te controleren wat ernstige gevolgen kan hebben voor de vrouw; zij kan nu of later een bloeding krijgen die fataal kan zijn.
In onze korte stageperiode hebben we al een aantal keer een bloeding gesignaleerd(PPH: Post partum haemmorage) met als gevolg dat de vrouw direct medicatie moet krijgen en/of geopereerd moest worden. Nadat Dieke haar eerste geval gesignaleerd had, mocht ze met de gynaecoloog mee naar de operatie kamer om te kijken hoe de ingreep in z'n werk ging.

- In de tussentijd vermaken wij ons met het monitoren van de vrouwen, het helpen bij bevallen en het checken, schoonmaken, aankleden en stiekem knuffelen van de pasgeboren baby's.- 

11:00 We worden door een van onze Indiase collega's aan onze hand (ja echt) meegenomen naar de pre-eclampsie kamer op de afdeling. Een aparte kamer voor zwangere vrouwen die een prikkelarme omgeving nodig hebben doordat er complicaties zijn opgetreden (bijv. eclampsie). Deze kamer wordt ook gebruikt door de staff om (lekker prikkelarm) mierzoete chai te drinken waar je vullingen spontaan de benen van nemen.

12:00-14:30 Ergens in deze tijd nemen we alle drie een keer een uur(!) pauze waarin we naar het guesthouse gaan waar ons een heerlijke warme maaltijd staat te wachten. Deze wordt binnen ±10 minuten soldaat gemaakt waarna er 40 minuten wordt gepowernapt.

Hierna lopen we weer naar het ziekenhuis, wat erg leuk is omdat er ontzettend veel mensen op de binnenplaats zitten, liggen, koken, wassen, voeden, huilen, slapen, tuffen, schreeuwen en bidden. Dit te samen met de honderdtachtigduizend kleuren maakt een prachtig tafereel.
Zodra de guard van het toegangshek,  dat de binnenplaats van het ziekenhuis scheidt, ons in de gaten krijgt, schreeuwt hij wat Hindi kreten. Dit zorgt ervoor dat de menigte van Indiase mensen (die ook het ziekenhuis in willen) als de rode Zee uiteen splijt om ons er door te laten. Enigszins ongemakkelijk.

After lunch - 17:00/18:30 Gek genoeg weten we ons in de middag ook bezig te houden met rennen en vliegen over de afdeling. De vrouwen die bevallen zijn, worden vervangen door 'nieuwe' vrouwen die nog moeten bevallen.
Hier en daar prikken we wat infuusjes, leren we ontsluiting te voelen(inclusief moeilijk kijkende 'ik voel van alles maar geen ontsluiting' gezichtjes), assisteren we bij een bevalling, glijd Maria voor de 6e keer uit over de net gedweilde vloer ('WIE GAAT ER DAN MIDDEN OP DE DAG DWEILEN?!') en proberen we te communiceren met de bevallende vrouwen met ons steenkolen Hindi.

-In deze tijd laten we de kans niet aan ons voorbij gaan om de geur van bloed en vruchtwater even te verwisselen voor het heerlijke luchtje van de Junior Doctor.-

18:00-19:00 We wagen ons op de straten van Raxaul om zeker te weten dat we in ELK winkeltje de groene zakken chips van Lays(Indiase Masala taste) hebben opgekocht.  We hebben ons met tegen zin overgegeven aan de Medium zakken omdat we Raxauls' voorraad Large al in ons bezit hebben (gehad).

19:00 Delicious dinner (+ desert!) door onze kok Idrish, die echt alleen maar naar Maria wil lachen.
20:00-23:00 Chillen, kaarten, chips eten, in ons dagboek schrijven, muren volplakken met foto's, brieven van onze familie(!) + vrienden lezen, stickers plakken op de awesome (KIKS) aftelkalender, douchen (met  koud water, ja) etc.
Om op een gegeven moment dood moe in slaap te vallen op ons bed, tevens prima te gebruiken als tafel. Je kan bijvoorbeeld makkelijk met z'n tweeen op bed ploffen (*beton geluid*) terwijl hier ook de hete thee staat, gebeurt niks mee.

Wij gaan weer even verder met padvinderen en thee drinken,
DOEI!!
Anouk, Maria en Dieke