Remmen is angst

Day two in India!

Midden in de nacht werden we opgehaald door onze taxichauffeur Mr. Kanta om naar het vliegveld te gaan. De reis en het inchecken verliepen vlot.
Terwijl Dieke de bagage incheckte, vroeg de meneer achter de balie naar haar ervaringen in India. 'It's great here, but really warm!'
'Yes' antwoordde de man, 'it's hot here. But not as hot as you are.'

Deze opmerking herhaalde hij zeker 5 keer zodat hij er absoluut zeker van was dat Dieke begreep wat hij bedoelde. Wat nou fijnmazige, schaamtecultuur?! Remmen is angst.
Hier bleef het niet bij. Alle bagage werd ingecheckt onder Dieke's naam omdat zij het leukste was van de drie..dus..
Dieke wees hem niet terecht, haar bagage was te zwaar en op deze manier ging hij daar niks over zeggen :)!
Met een stalen gezicht loog Dieke dat we niet whatsappen maar de app Telegram gebruiken, dus hem zeker niet kon toevoegen op whatsapp! Helaas...
Eind goed al goed; Dieke in haar geheel mee naar Patna en teveel bagage gratis ingecheckt. Super.
Na een heerlijke vlucht van 1;20 uur inclusief een heerlijk ontbijt stapten we met veel bekijks uit het vliegtuig in Patna. Ook dit verliep weer wonderbaarlijk soepel en vloeiend. 15 min later zaten we met z'n 3en op de achterbank van een jeep achtige auto met vermoedend iemand van het ziekenhuis.

Het rijden in India is een soort spel. Laat ons even een beeld voor je schetsen:
Je hebt een weg van een dikke 5 meter breed. Binnen deze 5 meter is ALLES toegestaan. Het doel is om zo snel mogelijk, met een zo hoog mogelijke snelheid op je bestemming aan te komen. Pluspunten krijg je door zo vaak mogelijk te toeteren. 
Dit resulteert in een rijbaan met allerlei soorten voertuigen (INCLUSIEF OLIFANTEN!!!!! en koeien, geiten en eenden), in alle soorten richtingen (spookrijden? Wat is dat?). Heb je pech? SUPER. Gewoon blijven staan op de weg, we're not afraid for a little challenge! REMMEN IS ANGST!

Na een aantal uurtjes van de bumpy ride wisten we niet wat beter was; slapen of wakker zijn. 
Als je slaapt, word je geheid wakker doordat je met je hoofd, met enige vaart, tegen een zelf in te vullen object in de auto aan knalt (plafond, raam etc.). Als je wakker bent, zie je elke voorbijganger als een high potential bijna dood ervaring. 

Na een rit van 7 uur kwam we eindelijk aan op het compound van ons ziekenhuis. Het gebied is hier zeer duidelijk armer en slechter onderhouden dan New Delhi. Ook ligt het redelijk afgelegen.

We werden hier naar onze kamer in het guesthouse gebracht.
Na 5 minuten in een is-dit-alles trance te hebben gezeten kwam iemand ons vertellen dat er een fout was gemaakt. De kamer was al voor iemand anders bedoeld en wij moesten noodgedwongen naar het arstenappartement. 
Deze kamers zijn groter, schoner, lichter, moderner en liggen niet aan de straat en beschikken over een bedsteen (ja gewoon een keihard matras). Toppie dus!
Hoe lang we hier mogen blijven is nog niet duidelijk. 

Current feeling: Waar zijn we? Waar moeten we heen? Wie is iedereen? Wat wordt er van ons verwacht?
Hier hopen we morgen wat meer over te horen.

Liefs Maria, Anouk en Dieke

ps: het eten is hier geweldig 

pps: de stroom valt hier om de haverklap uit.